Pompalı Tedaviler ve İleri Evre Parkinson Hastalığı
Parkinson hastalığı yaşla beraber hastalığın ilerlemesi de dikkate alındığında daha zor tedavi edilir hale gelir. İlk yıllardaki tedavi düzeni etkisiz kalır ve hasta daha sık ve daha çeşitli ilaçlar kullanır. Doğal olarak tedavideki ilaç çeşitliliği arttıkça ilaçların etkileşimi ve yan etkileri kaçınılmaz olur. Hastalığın ilerlemesi ile bilişsel fonksiyonlar azalır ve psikiyatrik sorunlar yaşanır; hastanın yargılaması, algılaması ve duygu durumu ile ilgili bulgular hem hasta hem de hasta yakını için yaşamı zorlaştırır.
Parkinson hastalığında “ileri dönem” olarak tanımlanan bu dönemde ağızdan alınan ilaçlar hedefleri olan beyindeki dopaminerjik yapılara ulaşamaz ve kandaki/ beyindeki dopamin seviyesi dalgalanma gösterir. Hastaların ilaçlarını almalarına rağmen tam açılamamaları, açılma sürelerinin kısalması ve nerdeyse 10 yılın sonunda tüm hastalarda görülen ilaçla ortaya çıkan istemsiz hareketler bu dönemdeki en önemli sorunlardır.
Dopamin içeren ilaçların ağızdan değil de bir pompa yardımı ile barsaktan ve cilt altından sürekli verilmesini sağlayan pompa sistemleri son yıllardaki Parkinson hastalığının modern tedavi yöntemlerindendir. Barsaktan verilen levodopa karbodopa jel tedavisi küçük bir endoskopik girimle yerleştirilir.
Cilt atına verilen apomorfin ise ampullerin pompa ve özel enjektör sistemi ile hazırlanıp; küçük bir kelebek iğneyle karından uygulanır. Her iki pompa tedavisinde de hasta yakınının eğitimi ve takibi konusunda eğitim hemşireleri hekime yardımcı olur.